Spannend dagje urbexen

Alla Italia

05.45: De wekker gaat. Douchen, aankleden, brood smeren, drinkflesjes bijvullen, paspoort pakken, koffie zetten.

Rond 07.00: de mannen arriveren en we drinken nog even een kop koffie. Zij zijn immers al bijna een uur onderweg. Check check dubbelcheck; de uitgeprinte route niet vergeten!

Onderweg: nog even ergens een tussenstop voor nog een bakje koffie, een sigaretje (niet voor mij) en een plaspauze.

Alla Italia

Alla Italia

Als we begin van de ochtend aankomen op de plaats van bestemming, vinden we al snel een parkeerplaats. Even de omgeving verkennen zonder ons fototoetel aan de nek. We gaan op in de mensen die op de markt rondstruinen.

Als we het gebouw helemaal rondom hebben gelopen, zien we een mogelijke ingang. Pim en ik gaan eerst maar eens even kijken. Ja! Daar kunnen we naar binnen. Mijn adrenalinepijl begint te stijgen want het is spannend om 1. ongezien naar binnen zien te komen en 2. zonder kleerscheuren naar binnen zien te komen.

Máár het is gelukt!! Als we binnen staan voel ik dat de adrenaline begint te zakken. Ik pak rustig mijn camera tevoorschijn en verken het gebouw.

Deze locatie kan mijn dag al niet meer stuk krijgen. Wat een geweldig mooi gebouw! Zonde dat dit komt te vervallen natuurlijk. Maar voor mij (lees: urbexer) natuurlijk een pareltje! In de gangen hangen op sommige plekken nog hele grote schilderijen. Her en der wat beschadigd, maar gelukkig geen grafitti.
En de hal, wat oorspronkelijk de hoofdingang van het gebouw is, is adembenemend mooi!
Ik kijk er mijn ogen uit!

Als we allemaal vinden dat we genoeg mooie foto´s van Alla Italia hebben besluiten we weer verder te gaan.

Alla Italia

Nog even een warme chocomelk drinken met elkaar en hup naar de volgende locatie. Als we daar in de buurt komen zien we ineens dat we hier al vaker zijn geweest. Hé verrek, naar deze locatie zijn we al eens eerder op zoek geweest. Deze bestaat niet meer, of heeft nooit bestaan?

Op naar de volgende.

Prison Eleven

Na flink wat zoeken rondom het terrein voor een ingang, hadden we bijna besloten de moed op te geven. Ik heb maar even een andere urbexer gebeld om te vragen of hij ons kon helpen. Het is natuurlijk zonde als je er bent en je besluit weg te gaan. Ja, gelukkig nam hij op! Na de uitleg en een bedankje konden we deze prachtige oude gevangenis/kazerne toch bezoeken.

Prison Eleven

Prison Eleven

Het gebouw was wel erg leeg, maar door de mooie trappen(gangen) en de kleurrijke afgebladderde verf, heb ik vele plaatjes kunnen schieten.

Deze locatie wordt Prison Eleven genoemd, omdat er 11 cellen zijn. In het cellenblok was het best wel donker, ik voel me er niet zo erg op m´n gemak. Ik zou daar niet graag vertoeven.

Prison Eleven

Prison Eleven

Prison Eleven

Prison Eleven

Prison Eleven

Als laatste zijn we nog naar Mission to Mars geweest. Het was even zoeken voor de juiste plek, want het leek niet helemaal op wat we hadden gezien op Google Earth. Het begon ook al te schemeren. Dus eigenlijk hebben we bij deze verlaten kassen alles even snel moeten doen. Het scheelt dat alles wat glas is en dus vrij licht is. Achteraf maakt dat de ondergaande zon voor mooie kleuren heeft gezorgd op de foto´s.

16.30 We besluiten om weer richting huis te gaan en halverwege nog even een frietje eten met een big mac!

19.15 Ik ben weer thuis na een super geslaagde urbex dag!! Nog aan het nagenieten wanneer ik de foto´s op de computer overzet :-)

Mission to Mars